به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، ناهید خداکرمی در نطق پیش از دستور هفتادو پنجمین جلسه شورا شهر گفت: یکی از مهمترین اهداف کمیسیون سلامت و محیط زیست بررسی لوایح ، طرحها و تکالیف اجرا نشده برنامه دوم شهرداری است. امروز صحبت ما در مورد مصوبهایست که اگر طی 9 سال گذشته بدان پرداخته بودند امروز من صحبتی نداشتم.
وی با اشاره به مصوبه شورای اسلامی شهر تهران در تاریخ 15 اردیبهشت 1388 از الزام شهرداری تهران به تغییر الگو و کاهش مصرف کیسهها، ظروف و محصولات یک بار مصرف پلاستیکی و جایگزین کردن مواد قابل بازیافت غیر پلاستیکی در کلیه مراکز وابسته به شهرداری تهران و اجرای اقدامات علمی و اجرایی درباره کاهش و جایگزینی مواد تجدیدپذیر به جای کیسههای پلاستیکی و ظروف یکبار مصرف است سخن گفت.
رئیس کمیته سلامت شورا ادامه داد: بهدنبال آن و به منظور فرهنگ سازی و ارتقاء سطح دانش شهروندان در زمینه مضرات استفاده از مواد پلاستیکی، 21 تیر ماه از سوی طرفداران محیط زیست روز بدون کیسه پلاستیک نامگذاری شده است. ارتقای سطح آگاهی مردم در زمینه زیان های رها سازی و استفاده بی رویه از کیسه های پلاستیکی، از جمله اهداف مهم نامگذاری روز بدون پلاستیک است زیرا اگر حساس نباشیم پلاستیک ها، سرزمین ما را اشغال می کنند.
وی در ادامه تشریح کرد: کیسههای پلاستیکی پس از اختراع پلاستیک در سال 1856 میلادی توسط «الکساندر پارکس» مهمان خانههای ما شدهاند و در همین مدت زمان نه چندان طولانی توانستهاند اثرات مخرب زیادی بر جای بگذارند. در واقع زندگی مدرن علاوه بر رفاهی که برای انسان به همراه دارد گاه ضررهای جبرانناپذیری را نصیب وی می کند.
خداکرمی اظهار داشت: هنگامی که کیسههای پلاستیکی به عنوان زباله دور ریخته می شوند، به علت ماندگاری بیش از 500 سال در محیط، باعث آلودگی محیط زیست میشوند. این کیسه ها به همراه باد جابه جا شده و وارد رودخانه ها و کانالهای آب میشوند؛ در نتیجه موجب گرفتگی آبراهها شده و در بسیاری موارد به علت ساکن ماندن آب، زاد و ولد انواع حشرات افزایش مییابد. کیسههای پلاستیکی درصورت ورود به محیط زیست دریایی، وارد زنجیره غذایی جانوران دریایی شده و سالانه هزاران گونه از جانوران آبزی از قبیل وال، دلفین، فک و لاک پشت و نیز پرندگان دریایی اشتباهاً بر اثر خوردن این کیسهها و خفگی ناشی از آن میمیرند. در یک سوم ماهیهای صید شده در کشور انگلستان میکروپلاستیکها وجود دارند.
رئیس کمیته سلامت شورا بیان کرد: کیسههای بلعیده شده حتی پس از مرگ جانوران و تجزیه آنها نیز سالم باقی میمانند، بنابراین دوباره پراکنده شده و زندگی جانداران از جمله انسانها را تهدید میکنند. پلاستیک ها درصورتی که به عنوان زباله دفن شوند، به علت تجزیه آرام و کند در محلهای دفن میتوانند سبب تشکیل شیرابه و نفوذ آن به آبهای زیرزمینی شوند. این شیرابه شامل ترکیباتی نظیر فلزات سنگین و سایر ترکیبات خطرناک است که برای محیط زیست بسیار زیانآور هستند.
وی با بیان اینکه مواد پلاستیکی و پلیمری به علت ساخته شدن از منابع نفتی و خاصیت تجزیه ناپذیری، در خاک باقی می مانند و مواد شیمیایی آنها به تدریج از طریق خاک وارد زنجیره غذایی انسان می شود گفت: بنابراین علاوه بر اثرات کیسه ها و ظروف پلاستیکی روی محیط زیست، آنچه حائز اهمیت است، سلامت انسان هاست، به خصوص اینکه امروزه مصرف بیش از حد و نابجا از این مواد، خطرات جبران ناپذیری را برای سلامت انسان به همراه دارد.
ردپای مواد شیمیایی میکروپلاستیک در بافت بدن
خداکرمی افزود: رد پای مواد شیمیایی سمی میکرو پلاستیک در خون وهمه بافت های بدن یافت می شود و چنانچه ورود آن به بدن ادامه یابد می تواند سبب بروز سرطان، نقایص مادرزادی در نوزادان، اختلال در سیستم ایمنی، اختلال در عملکرد غدد اندوکرین در نتیجه ناباروری و سایر بیماری ها مرتبط است.
به گفته خداکرمی تحقیقات نشان می دهد که تمام پلاستیک ها ممکن است در صورت خراش یا گرم شدن، مواد شیمیایی مضر آزاد کنند. تحقیقات قوی نشان میدهد که در برخی موارد گرم شدن پلاستیک، سبب آزاد شدن برخی از مواد شیمیایی موجود در این محصولات میشود(مانند بسفنول A (BPA)، که ممکن است موجب سرطان در افراد شود.
وی تاکید کرد: سوزاندن پلاستیک علاوه بر اینکه سبب آلودگی هوا میشود بلکه می تواند سبب آزاد شدن مواد شیمیایی شده و نتیجه آن بیماریهای تنفسی است.
ناهید خداکرمی یادآور شد: هر سال 13میلیون تن پلاستیک به اقیانوسها ریخته میشود، مقدار آلودگی پلاستیکی در دریاها از سال 2015 تا 2025 سه برابر خواهد شد و تحقیقات نشان داده که 93٪ آب آشامیدنی (بطری) در 9 کشور دنیا و 83% آب شیر آلودگیهای میکروپلاستیک دارد.
خداکرمی با بیان اینکه کشور ما با اینکه هفدهمین جمعیت جهان را دارد، تحقیقات نشان میدهد در ایران سالانه بیش از 2 میلیون تن پلاستیک تولید میشود خاطرنشان ساخت: بیشتر این پلاستیک ها نیز بادوام هستند و صد ها سال طول میکشد تا به خودی خود تجزیه و نابود شوند.
وی بیان کرد: میزان مصرف پلاستیک در سال 94 بر اساس نتایج مطالعهای در سازمان حفاظت محیط زیست به شرح زیر اعلام شد: در هرغرفه میوه و ترهبار به طور میانگین 5.8 کیلوگرم در روز بوده است، در شمال تهران 6.13 کیلو و در شرق تهران 13.6 کیلو بنابراین روزانه 21 تن و سالیانه 5.7 میلیون تن کیسه پلاستیک فقط در میوه و تره بار تهران مصرف می شود.
به گفته خداکرمی هر ایرانی به طور متوسط روزانه 3 پلاستیک وارد چرخه محیط زیست می کند و در استفاده از ظروف پلاستیک یک بار مصرف جز 10 کشور نخست جهان هستیم.
بیش از 90 درصد آب بطریها حاوی ذرات پلاستیک
وی در ادامه افزود: سازمان بهداشت سازمان بهداشت جهانی پس از تجزیه و تحلیل جدیدی از برخی از محبوب ترین مارک های آب جهان، اعلام کرده است که بیش از 90 درصد آب داخل بطری ها حاوی ذرات پلاستیک است بطوریکه آب داخل بطری های پلاستیک بیشتر از دو برابر آب شهری حاوی ذرات پلاستیک است.
عضو کمیسیون سلامت و محیط زیست شورا افزود: مناطق دفن زباله حاوی انواع مختلفی از پلاستیک هستند و این آلودگی وارد چرخه زندگی ما می شود. بخصوص که پسماند های تهران در کهریزک و آراد کوه دفن می شود و هوا، خاک و زندگی ما و نسل آینده را در معرض خطر جدی قرار می دهد. . پلاستیک میتواند مواد شیمیایی مضر را در خاک اطراف پخش کند، که پس از آن می تواند به آب های زیرزمینی یا سایر منابع آب در اطراف و همچنین اکوسیستم نفوذ کند. خاک که آلوده شد تمامی محصولات زراعی و آبزیان و حتی دامهایی که از آن آب می نوشند دچار آسیب جدی میشوند و این آسیب به انسان نیز منتقل میشود.
وی افزود: در دنیا تلاشهایی برای جلوگیری از آلودگی طبیعت به پلاستیک انجام گرفته است؛ سازمان ملل کنوانسیونی را وضع کرد که طی آن، تمام موادی که مستقیما به آب ریخته می شوند باید زیست تجزیه پذیر باشند. شاید بخشی از مصرف پلاستیک اجتناب ناپذیر باشد اما این روند نگران کننده است و بخشی از مصرف بی رویه پلاستیک به هزینههای مصرف و خرید پلاستیک ارزانتر از متوسط جهانی بر میگردد.
خداکرمی ادامه داد: در بسیاری از کشور ها برای کاهش مصرف، برای کیسه های پلاستیکی در سوپر مارکت ها هزینه ای دریافت می شود، بهمین دلیل مشتریان ترجیح می دهند از کیسه های با دوام پلاستیکی یا پارچه ای استفاده کنند. بالعکس بدلیل رایگان بودن کیسه های پلاستیکی در ایران مشتریان ترجیح می دهند تعداد بیشتری کیسه دریافت کنند. قطعاً امکان حذف پلاستیک از زندگی روزمره غیر قابل امکان است زیرا کاربرد های بسیاری دارد و حتی مصرف آن در برخی شرایط اجتناب ناپذیر است.
وی تاکید کرد: اما میتوان ماهیت پلاستیک را بهنحوی تغییر داد که از یک عنصر آلاینده و مخرب محیط زیستی به یک عنصر دوستدار محیط زیست تبدیل شود.
خداکرمی گفت: امروزه استارت آپ ها و استعداد های خلاق بدنبال باز یافت و دوباره مصرف کردن مواد پلاستیکی هستند و دوستداران محیط زیست نیز تلاش میکنند تا ضمن آگاهی بخشی به مردم برای عدم رها سازی کیسه های پلاستیکی در طبیعت راهکاری برای کاربرد دوباره آن کشف کنند. دولت ها نیز از سرمایهگذاری در پلاستیکهای تجزیه پذیر با پایه گیاهی استقبال می کنند. حمایت از تولید پلاستیکهای تجزیه پذیر ، استفاده نکردن از مواد پلاستیکی یکبار مصرف و اراده مردم برای استفاده از کیسههای پارچهای از جمله اقداماتی است که میتوان برای کاهش مصرف پلاستیک انجام داد.
وی با این سوال که با پلاستیک چه می توان کرد؟ به اقداماتی که سایر کشورها در عدم استفاده از پلاستیک انجام دادهاند اشاره کرد و گفت: نمایشگاه بین المللی بازیافت مواد پلاستیکی در سال 2019 در اوهایو برگزار خواهد شد .در اروپا قرار است بازیافت پلاستیک تا سال 2030 به 55 %برسد.
وی بیان کرد: برای سرمایه گذاری در تحقیقات بازیافت زباله های پلاستیکی در اروپا 100 میلیون یورو تخصیص داده است.
وی سپس به تشریح چه باید کرد پرداخت و گفت: بازیافت چاره نیست بلکه کاهش مصرف چاره است چون بازیافت پلاستیک بسیار مشکل است.اما کارآفرینان، سازمان های مردم نهاد، استارت آپ ها، شرکت های بازیافت همه با هم فکر کنیم و ببینیم چگونه می شود پلاستیک را در چرخه مصرف دوباره بیندازیم و محیط و طبیعت را از این شر پنهان و آشکار آن نجات دهیم تا مورد سرزنش آیندگان قرار نگیریم . امروزه در آلمان، استرالیا، انگلیس و هند از بازیافت مواد و کیسه های پلاستیکی برای آسفالت خیابان ها استفاده می شود کمیسیون محیط زیست از کارآفرینان و استارت ها در این حوزه حمایت خواهد کرد.
محافظت از نسل آینده در برابر پلاستیک
رئیس کمیته سلامت شورا با بیان اینکه بیایید همه با هم فکر کنیم که امروز همان فردا است اظهار داشت: آنهم فردایی که با مشارکت اجتماعی و مدیریت تک تک شهروندان به خاطر صرفه جویی در مصرف آب، کمبود آب ندارد، هرگز دربیابان ، جنگل، پارک یا کانال های آب، بطری و کیسه پلاستیکی به چشم نمی خورد، نرخ باروری بالاتر از سطح جانشینی است و بیماری هایی نظیر سرطان همچنان کمتر از جهان است و روکش آسفالت کوچه های تهران با تکیه بر فن آوری نوین بازیافت مواد پلاستیکی می درخشد. این رویا ها حقیقی است اگر دست به دست هم دهیم و بخاطر نسل آینده که مهمانان فردای ما هستند، شهرمان و پایتخت کشورمان را از هر نوع آلودگی، بالاخص پلاستیک دور نگهداریم و برای بازگشت کیسه های پلاستیکی به چرخه مصرف دوباره تلاش کنیم.
خداکرمی خاطرنشان کرد: سه گام برای این موضوع مطرح است، کمتر مصرف کنیم ، در طبیعت رها نکنیم و دوباره از آن استفاده کنیم را یکی از گام های موثر در این خصوص دانست و افزود: اگر کیسه پلاستیکی در معابرعمومی و طبیعت مشاهده شد، من- تو- ما خم شویم، آن را برداریم و در سطل زباله بیندازیم. بهمین سادگی می شود تهرانشهربدون_پلاستیک
نظر شما